Şampiyon ... ( Köşe Yazısı )

Şampiyon...

Hala ismini duymayanlar var. Selçuk Aydın, Dünya Kıtalararası Boks Şampiyonu ve Avrupa Şampiyonu olarak iki kemerin sahibi oldu ve Dünya Şampiyonu olmasına ramak kaldı. Mini Tyson lakabı pek hoşuna gitmiyor, çünkü kendisiyle tanışmak için binlerce kilometre yol alan Tyson’dı. Sinan Şamil Sam’ın çok yaklaştığı ama kazanamadığı zaferleri kazandı, ve Türkiye’nin gurur kaynağı oldu. Olmasına oldu da, kimin haberi oldu? Hani şampiyonluklara alışkın olsak tamam diyeceğim de..
Uzun süredir şehirden şehre koşuşturuyordum, tesadüfen şampiyonluk maçına denk geldim. Nasıl haberim olmaz böyle bir maçtan diye vahlanıyordum. Yollarda olduğum için haberlerde denk gelmedim diye düşündüm. İki farklı ulusal (!) gazeteyi tekrar didik didik taradım ama Selçuk Aydın’ın şampiyonluk maçıyla ilgili en ufak bir şey bulamadım. Kime telefon ettimse maçtan haberi yok. Dahası dost sohbetlerimizde hala Selçuk’u tanımayan insanlar olduğunu gördüm. Acaba kabahat Selçuk’ta mıydı? Acaba şampiyonluk turlarını 61 numaralı şortu ve Trabzonspor kaşkolu yerine Fenerbahçe, Galatasaray ya da Beşiktaş formalarıyla kutlasaydı, o zaman Tüm Türkiye’nin gururu olabilir miydi? Bu benim kompleksim değil, kusura bakmayın. Tuncay Şanlının, Nihat Kahveci’nin attığı her golü ana haber bültenlerinde izledik ama Fatih Tekke’nin kaldırdığı Uefa Kupasıyla tek bir resmi yayınlanmadı memleketimde. Oysa Fatih, omuzlarında Türk bayrağı ile nasıl da gurur doluydu, poz veriyordu basına..
Selçuk Aydın şimdilik sadece Trabzon’un gururu. Şampiyonlukları sadece Trabzon’da kutlanıyor. Sadece Trabzon medyasında kendine yer bulabiliyor. Sadece Trabzonlu bir bakanın desteğini alıyor, sadece Trabzonlu bir işadamı destek oluyor. Allahtan ki genel müdürlüğünü Trabzonlu birinin yaptığı bir ulusal kanal var da, maçlarını naklen izleyebiliyoruz.
40 bin nüfusuyla bir başbakan çıkarmıştı Akçaabat. Nice büyük şehirlerin, milyonluk şehirlerin yapamadığını yapıp, süper lige bir takım vermişti Akçaabat. Bu şirin ilçenin artık bir de şampiyonu var. Bu gurur Akçaabat’ın. Bu gurur Trabzon’un.. Bu şehir Selçuk Aydın’a yeter, sahipsiz kalmaz Selçuk.
Sizin pek ilginizi çekmedi ama eğer sizler de paylaşmak isterseniz; bu gurur Türkiye’nin.. Selçuk Aydın’a hak ettiği değeri vermek, boynumuzun borcudur. Her gün şampiyonlar çıkmıyor bu memleketten.
Nicelerinin çıkması için, şampiyonlara hak ettiği değeri verin. Sen utanılacak bir şey yapmadın Selçuk; bu ayıp bizim.. Bu ayıp aynı zamanda neden şampiyonlar çıkaramadığımızın da cevabı.
Sen İstanbul medyasına sağ kroşe, sol direk ve aparkat atmaya devam et! Nicelerini devirdin sen. Eminim seni yazmak zorunda kalacaklar bir gün! En büyük galibiyetin olacak.. En güzel nakavtın..
Selçuk’tan maddi manevi hiçbir desteğini esirgemeyen ve en iyi koşullarda hazırlanması için elinden geleni yapan sayın İbrahim Hacıosmanoğlu ve diğerlerine, bize bu gururu yaşattıkları için ve Türk bayrağını zirveye çıkartarak ülke tanıtımına katkıda bulundukları için bir sporsever olarak teşekkür ediyorum.
Selçuk seninle gurur duyuyorum.. İlk önce bir Türk olarak.. Nice zaferlere Şampiyon! Hak ettiğin değeri görene kadar..